vrijdag 6 mei 2005

Dag 6: Rolstoel Shamol, tempel en heilige boom


In Bangladesh kent men geen weekend, ze hebben alleen de vrijdag vrij. Vandaag is het vrijdag en we hebben heerlijk uitgeslapen behalve Toos, zij was al vroeg aan het wandelen.
Vandaag is Jan lekker alleen in de werkplaats aan de slag met zijn houten vogel (mobile voor aan het plafond). Nu kan hij doorwerken en de boor gebruiken wanneer ie wil. Op de draadjes na is de vogel klaar. Daarna gaat hij verder met een schommelstoeltje van hout waar de gehandicapte kinderen in kunnen zitten. En een therapieladder.
Nolly heeft van stof en elastiek een lange gekleurde ring gemaakt, waarmee de kinderen straks kunnen spelen. De elastiek moeten ze achter hun rug of voorlangs doorgeven en als de muziek stopt en jij zit bij het zwarte stofje ben je af en moet je in de cirkel gaan zitten.
Andrew heeft vandaag de was gedaan EN opgehangen. Dat komt ie nu vertellen.
Verders vermaakt iedereen zich wel. Het is nu smiddags maar dit is het
verslag van vandaag. Morgen weer een nieuw verslagje
groeten van iedereen


Gisterenmiddag is er een verslag gemaild, maar daarna hebben we nog vanalles beleeft dus hier een aanvulling:
Na de lunch zijn we met Enzo op pad gegaan tot 19.00.
Eerst hebben we een Hindoe Tempel bezocht. Andrew werd aangezien voor een geestelijke daar hij zijn hoofd kaal geschoren heeft. Zijn naam had ook betrekking op een van de Hindoe goden (dat kan want er zijn heeel veeel hindoe goden).
Na de tempel zijn we naar de Indiase grens gegaan. Helaas geen voet op Indiaase bodem gezet maar we konden het wel zien en ruiken! De grenswachters hadden onderlinge mot, anders hadden we even de grens over mogen steken. Helaas voor ons.
Op de terugweg zijn we naar een heilige boom gegaan. Hindoes vereren daar een van hun goden. (zo iets als onze heilige Eik) leuk om te zien. Achter de boom staat een sateliet-schooltje van Rishilpi. Het was vrijdag dus er waren geen kinderen.
Bij terugkomst zijn we meteen naar Prova en Shamol op de thee gegaan. Shamol heeft de door Welzorg gesponsorde rolstoel gekregen en hij is zoooo blij. Hij kon het niet in woorden uitdrukken.
Als we hem tegen komen worden we helemaal doodgeknuffeld.
Iedereen was 's avonds doodmoe en allen zijn dan ook vroeg naar bed gegaan.
groet Monique

Ps. Even een berichtje voor de kinderen van mijn klas:
We zijn druk bezig met het ophangen van de mobiles.
En de T-shirts krijgen de kinderen binnenkort

Geen opmerkingen:

Een reactie posten