vrijdag 31 december 2010

Terugblik reis 2010 door Els Tamminga

Terwijl ik dit schrijf is het vier dagen geleden dat we terug zijn gekomen van onze reis. Het is tweede kerstdag. Buiten ligt er volop sneeuw en loopt er bijna niemand op straat. Een wereld van verschil met het leven in Bangladesh.


De gemaakte foto`s van de afgelopen twee weken zijn een mooie herinnering aan hoe het is geweest. Ik bekijk ze keer op keer, ik kan er geen genoeg van krijgen.

Mijn Bengaalse outfit, de Salva Kamisch met z`n frisse vrolijke kleuren, is mijn huispak sinds ik thuis ben gekomen.

Het is moeilijk mijn belevingen en sferen van het land aan vrienden en familie thuis uit te leggen; je moet er geweest zijn….

Met z`n drieën gingen we deze reis op pad. Nicole, Joyce en ik. Nicole ging uiteraard op reis als ervaren Bangla-ganger. Ikzelf had drie jaar geleden al wat ervaring op gedaan en Joyce ging voor eerste keer de uitdaging aan.

Het doel van onze reis was om vanuit de Stichting van Nicole, “In de Bres voor Bangladesh”, ter plaatse te gaan bekijken hoe het er op de projecten voor stond. Ik schrijf project in het meervoud, omdat er sinds dit jaar een tweede project is bijgekomen waar “In de Bres” zich voor in zal zetten. Naast Rishilpi in de plaats Satkhira, zouden we dan ook Banchte Shekha in de plaats Jessore gaan bezoeken.

Heel wat voorbereidingen gingen aan ons vertrek vooraf. Zowel aan het regelen van onze reispapieren, visums en inentingen als aan het bekendmaken van de geplande reis in onze eigen kringen en in de “media”!

Door mijn eerdere ervaring en dus de doelen van de stichting met eigen ogen gezien te hebben, kon ik thuis gemakkelijker de noodzaak voor sponsoring overbrengen op mijn vrienden en familieleden.

Zoals we al eerder op de site vermelden, haalde ik dan ook samen met Joyce een erg mooi bedrag bij elkaar. Wat zouden we daar een hoop goeds, voor vooral de gehandicapten kinderen, mee kunnen gaan doen….

Dat Bangladesh niet naast de deur is, hebben we geweten. Na een lange vermoeiende reis bereikten we het Bengaalse land met al zijn geuren, kleuren en geluiden in het drukke verkeer in Dhaka. Het verslag van onze reis hebben we elke dag uitgebreid beschreven op de site van “In de Bres”. Leuk was het om de belevenissen op papier te zetten en met de techniek van tegenwoordig direct met het thuisfront te kunnen delen.

We maakten in de twee weken een erg mooie reis met veel onvergetelijke indrukken. We zagen het verschil van cultuur en de manier van leven. We ervaren ook dat de mensen daar daardoor zeker niet minder gelukkig zijn..…

Wat me vooral is bijgebleven in de afgelopen weken is het gevoel wat je krijgt als je voor anderen veel kunt betekenen. Je merkt het in het kleine gebaar bij het uitdelen van ballonnen en Beesies tot aan schenken van nieuwe materialen voor therapieën. Ook is het indrukwekkend om met eigen ogen te zien wat er vanuit de stichting op Rishilpi al bewerkstelligd is en waar er weer vraag naar is. Ook op Banchte Shekha, het project waar Bengaalse vriend Shourove de contacten voor de stichting legt, zullen heel wat nieuwe materialen aangeschaft gaan worden.

De dag waarop we Suditra, het meisje uit het weeshuis, een onvergetelijke dag bezorgden, zal ik ook niet gauw vergeten. Evenals de vriendelijke mensen die we tijdens onze reis hebben leren kennen. Weer vele vrienden erbij…

Trots. Trots op Nicole, op datgene wat zij met de sponsoren van haar stichting in Bangladesh voor elkaar krijgt. Joyce: ook erg trots op jou! Jullie beide bedankt voor de fijne reis en de gezelligheid.

Trots op mezelf dat ik al twee keer deel uit heb kunnen maken van zo`n mooie reis en daardoor voor de kinderen op de projecten, mijn steentje heb kunnen bijdragen.

Nogmaals bedankt voor alle donaties, namens mij, Nicole en de kinderen in Bangladesh!

Els

Geen opmerkingen:

Een reactie posten