Lesdag voor 89 mensen!!! dag 10 (20 okt)

klik hier voor filmpje Dag 10

Vandaag weer een blogbericht van Kirsten (Bangla name Kris, ik begin er al aan te wennen!).

Vanmorgen na een heerlijk ontbijt met Laura en Enzo naar de conferentiezaal van het  ‘hospital’ om de eerste dag van onze training Sensorische Informatieverwerking op Rishilpi te geven. 

Toen we de zaal binnenkwamen, waren we even onder de indruk van de hoeveelheid mensen! De zaal zat helemaal vol. Waar we eerst nog dachten dat het er 50 waren i.p.v. 25, zaten er nu 89 cursisten in de zaal! Dat betekende wel even schakelen, maar flexibel als we zijn, hadden we in mum van tijd onze oefeningen omgebouwd om uit te kunnen voeren in zo’n grote groep. 

Sandy en Nicole hebben nog even snel wat extra kaartjes uitgeknipt voor een oefening! 

Wat een enthousiaste groep mensen om les aan te geven. Er werd goed geluisterd, aantekeningen gemaakt en vragen gesteld. Super.

Na de lunch werd er even gevraagd of we konden starten met 10 minuten zingen. En ja hoor, om de beurt kwamen er mensen naar voren om een liedje te zingen. Mooie Bengaalse liedjes en het lied van de Titanic kwam langs. 

Geweldig. En tja, dan kunnen wij natuurlijk niet achterblijven. Aangezien Sandy en Nicole al flink hadden geoefend op het vorige project met ‘in de maneschijn', hebben we dat maar gedaan. Wij met z’n vieren op een rij en de hele zaal deed vrolijk mee met alle bewegingen. Hilarisch!

Schijnt hier heel normaal te zijn om te doen op een training. En een geweldige energizer natuurlijk! 

Fris en fruitig hebben we in de middag met elkaar de ervaringsoefeningen gedaan wat ze fantastisch vonden. 

De hele dag heeft er een camera op ons gestaan. Overal werden officieel foto’s van genomen filmpjes gemaakt. Ik ben nog nooit zo vaak gefotografeerd! Zo moet een filmster zich voelen denk ik. Na een tijdje gaat je gezicht als automatisch in de plooi op een selfie van iemand of op de officiële groepsfoto aan het einde van de training. En die laatste foto moest ook nog eens met meerdere camera’s genomen worden. 

Na een korte pauze van 20 minuten stonden we alweer paraat voor een avondwandeling met Enzo naar de rivier.

Eerst door de straten naast het project waar natuurlijk velen Enzo kennen. Binnen de kortste keren liepen we met een grote groep omdat er zoveel mensen aansloten.

Het land is in voorbereiding voor het Hindu festival Durga Puja, dus overal waren al mooie stellages en tenten opgesteld voor maandag en dinsdag. Al snel wandelden we langs prachtige waters waar ze garnalen kweken en hadden we mooie vergezichten met de ondergaande zon. Heerlijk om zo een drukke dag af te sluiten. 

Vanavond weer heerlijk gegeten met Laura en Enzo (ik heb al drie dagen geen rijst gegeten!) en daarna volgde de filmavond met o.a. een prachtige film uit de tijd dat Nicole hier werkte, 22 jaar geleden!

Fantastisch om te zien en hoe ze nog veel kinderen herkende die hier nu als volwassenen rondlopen. 

Wederom een prachtige dag in Bangladesh!