Inge Klaver, Kirsten de Zwart, Nicole Mulder en Sandy van der Linden gaan 10 oktober samen naar Bangladesh om niet 2 maar 3 projecten te bezoeken. Werken, inspireren en lesgeven!
Lees op deze website dagelijks ons reisverslag.
dinsdag 31 oktober 2023
maandag 30 oktober 2023
Onze reis gaat beginnen!! dag 1 (10 okt)
Bagage in Schiphol ging allemaal mee, samen 210 kilo!!!! Inclusief 3 Wobbels (therapie materiaal, schommelplank)
De controles gingen extra snel zo met een rolstoel 😉
groet Kirsten, Nicole, Sandy en Inge
Nu een kopje koffie en dan via Istanbul naar Dhaka, Bangladesh
zondag 29 oktober 2023
En dan ben je geland.....!! dag 1 (11 okt 2023)
Vanuit ons vieren zal ik, Sandy ons eerste dag beschrijven! Om 05:00 uur gearriveerd op Dhaka airport! (1uur Nederlandse tijd) Alles soepeltjes gegaan. Weinig geslapen in het vliegtuig, af en toe wat weggedut. Nicole had voor het eerst zelfs wat geslapen deze keer! Een tijdje bezig geweest bij de immigratie politie, maar daar werden we uiteindelijk doorgelaten. Omdat alles zo lang duurde was alle babage al gelost en die van ons lag her en der verspreid in de aankomsthal. Gelukkig hadden we alles gevonden!!
De taxi chauffeur stond al op ons te wachten. Eenmaal buiten bij het vliegveld slaat de hitte in je gezicht, dit al om 06:30 uur smorgens, mijn bril slaat aan van het vocht en wat een herrie en roepende en toeterende mensen! Ik kijk mijn ogen uit. Wat een chaos!
Er was nog 1 blanke vrouw op het vliegveld, mannen willen je helpen, maar we kunnen het zelf!
De man van Dera resort kwam ons ophalen, toeterend door de drukke stad, ook weer aangehouden door de politie wat een hele poos in beslag nam. Onderweg gepint, kleine bananen, cola en chips gekocht voor wel €1,50 (echt de heerlijkste banaantjes!).
Overal kleurrijke vrachtwagens, overal verkeer, voor, achter en naast je, iedereen toetert...Waar ben ik in hemelsnaam beland! ;)
Ik moest erg plassen en kreeg niet uitgelegd dat dat in de bosjes mocht. Dus gestopt bij een schooltje, waar kindjes in het Begaalse riepen " zij is wit"... we werden gevolgd door de kindjes en Kirsten en Inge hebben ondertussen disney stickers (van de AH) uitgedeeld aan hen. Sjee, we zijn echt een attractie!
zaterdag 28 oktober 2023
En de dag is nog niet voorbij.....!! dag 1 (11 okt 2023)
Teveel indrukken, dus ik, Sandy, ga nog verder met mijn verslag.....
Om even tot rust te komen na de vliegreis, hadden we Dera resort geboekt voor 2 nachten. Dit is vlakbij Niketan waar Kirsten en Inge morgen een workshop geven aan de therapeuten/special teachers en medewerkers. Het resort blijkt in een arme buurt te liggen, met overal hutjes en dan ineens is daar een grote groene poort, met een paradijs erachter. Met een golfkar zijn we naar onze cottage gebracht (voelt nie helemaal goed). Eerst nog met de eigenaar op de foto, toch interessant met 4 witte vrouwen.
Nicole en ik hadden in mum van tijd van onze kamer tot een puinhoop gemaakt. Beiden behoefte om ons territorium af te bakenen.
Even ontbijten, wat op de kamer werd gebracht, en slapen! Een uurtje of 2 slapen en we konden er weer tegenaan.
Naar Niketan project gegaan omdat we morgen daar de workshop geven en vandaag mee zouden kunnen met de ambulante dienst. Special teacher Mim, nam ons mee naar haar cliënt, een jonge vrouw van 16, verstandelijk gehandicapt en fysieke problemen.
De reis was al een avontuur op zich, met riksja, open vrachtwagen, volle bus en laatste stuk te voet door een erg arme wijk, kwamen we bij Anonna. Ze woont in 'n mooi klein kleurrijk huisje.
De hele familie kwam kijken, kinderen die voor het eerst een witte mens zagen. We deelden Disney plaatjes uit aan alle kinderen.
We hebben de therapie bijgewoond en kregen van alles te eten en drinken (drinken niet gedaan wel het heerlijke fruit).
We zijn hier pas 10 uur maar heb al zoveel indrukken opgedaan! Bizar. Na de even interessante terugreis hebben we Mim en haar collega, die met Kirsten en Inge mee naar een andere cliënt ging, uitgenodigd op ons Dera resort!
Ze keken hun ogen uit, mochten daar nooit komen. Ze hebben vragen gesteld over cliënten, dingen waar ze tegenaan lopen, en waar we morgen bij de workshop stil bij gaan staan. Wat een dag!
En waar ben ik beland, dit kan ik thuis nooit uitleggen....
Morgen eerste workshop, maar eerst een nachtje goed slapen!!
vrijdag 27 oktober 2023
lesgeven op blote voeten Dag 2 (12 okt)
Workshop time!! Na een goede nacht slaap (waar ik, Inge, de workshop maar 1 keer de revue liet passeren, viel me nog mee) mochten Kirsten en ik vandaag voor het eerst scholing geven hier bij Niketan (een nederlands gesponsord project).
En wat was het gaaf!!
Er waren 20 deelnemers; special needs teachers en andere begeleiders van Niketan, een woonvoorziening, school en werkplaats. Gelukkig was de fysiotherapeut onze tolk en werd alles super vertaald en soms extra aangevuld als hij vond dat dat nodig was 😉
We hadden veel verschillende opdrachten naast alle theorie, waar ze allemaal even enthousiast aan meededen, kruipend door kruiptunnels, met handschoenen aan ( ze hadden geen idee wat die dingen waren) veters strikken, via een spiegel een ster tekenen, niets was te gek.
Behalve dan dansen, dat schijnt toch niet aan Bengali besteed in het openbaar..
Er kwamen veel vragen die we zo goed en kwaad als het kon hebben proberen te beantwoorden en de vraag of we niet terug wilden komen maar dan voor 3 dagen! Mmmm... misschien leuk voor een stagiaire?
Terwijl Nicole aan het einde van de dag de 2 statafels die deze jongens super mooi hebben gemaakt voor onze volgende bestemming afrekende, ging Sandy los met uitdelen van proefmonsters. Alle mannen op dit project ruiken nu geweldig 🤣🤣
(Foto: Sandy met de geurtjes gesponsord door drogisterij vd Doelen via Femke Bergman)
Moe maar voldaan keerden we terug naar onze overnachtingsplek, waar we met een plons in het zwembad terug kunnen kijken op een succesvolle dag!
Morgen op weg naar Banchte Shekha!!
donderdag 26 oktober 2023
Busje - Boot - Banchte Shekha dag 3 (13 okt)
Sandy en ik (Nicole) gingen veel te laat slapen. Ouderwets de slappe lach... over alles wat we tot nu toe mee gemaakt hebben. vielen we pas tegen 1.30 uur in slaap. En vroeg wakker, dacht dat de Spoorbend grote trom voor onze slaapkamer raam stond te trommen, maar verder op was een bruiloft aan de gang om 7uur in de ochtend!!!
Na het ontbijt alles inpakken en zijn we de rekening gaan betalen bij de receptie.
De taxibus vanuit Banchte Shekha kwam ons ophalen. Maar we hadden zoveel spullen dat dit nooit in dat busje ging passen.
De Hotel manager greep in hij vond dat het de verantwoordelijkheid van de chauffeur moest zijn, het is zijn taxi. En omdat ik het niet aan kon zien ben ik bij de receptie gaan zitten.
Tot hier Nicole..........nu even door Sandy verder....
😂. De heren hebben alles erin gekregen, en er was nog iets van zitruimte over voor ons (al was dat niet veel 🥴).
We rijden door prachtig landschap, hebben wat fruit gekocht onderweg en hebben heerlijk rustig wat rond zitten te kijken, er is zoveel te zien!
We moesten met een pont een grote rivier over, onze begeleider week niet van onze zijde op het pont. Helaas voor onze begeleider, laat Nicole zich niet beteugelen🥴, dus die waren we steeds kwijt. En dan blijkt ze ineens bij de kapitein te zitten, om " bij te buurten". Hoe ze het voor elkaar krijgt snapt niemand, maar het lukt haar! Wij werden ondertussen door travestieten en bedelaars benaderd, en onze begeleider moest die wegkopen 😳, anders gaan ze niet! Iedereen keek naar ons, best ongemakkelijk. Ik heb nog geen enkel wit mens gezien hier!
Eenmaal bij Banchte Shekha en dus Shourove was het ontvangst hartelijk met bloemen! Er stond een heerlijke lunch klaar met veel te veel eten ( ik ga het afvallen opgeven 😬).
Ik gaf aan dat ik nog een drie piece wilde kopen, een Bengaals tenue. Shourove regelde meteen dat er om 1700 uur vandaag een dame komt met diverse handgemaakt drie pieces ( broek, tuniek, sjaal). Die gaat ze morgen voor me maken! Zondag klaar van handgeborduurde stof!!
Shourove nam ons mee naar zijn huis, waar we uitgenodigd waren voor een fantastisch diner gekookt door Kanta. Hun 6 jarig dochtertje Noktorro is een heerlijk meisje wat blij was om antie Nicol weer te zien. Na het eten bracht hij ons naar ons guesthouse, wat fijn was... ff chillen en op tijd naar bed vandaag!
Op Facebook in de bres voor Bangladesh zie je dagelijks een foto filmpje
woensdag 25 oktober 2023
koninginnendag in Khulna dag 4 (14 okt)
Sandy vandaag aan de schrijf!
Vandaag was me een dag! Ga er maar voor zitten ....
Vandaag is het hier weekend, dus geen kinderen op het centrum.
Na een voor Nicole onrustige nacht, (ook ff wennen voor mij dat we op een harde plank liggen, ipv een matras😉), kregen we een heerlijk ontbijt. Angela, gisteren ook aanwezig bij het ontvangst, is de oprichtster van Banchte Shekha. Ze is een zeer inspirerende vrouw die nu voor de vrouwenrechten strijd hier in Bangladesh. Ze gaat daarvoor ook naar vrouwen toe en strijd bv dat vrouwen ook mogen scheiden, en niet alleen als mannen dat willen. Ze heeft hier een groot betegeld eerbetoon!
Ik heb haar gevraagd of ik eens met haar mee mag de komende dagen, ze ging meteen bellen 🙌. Ik wacht af!
Shourove neemt ons vandaag mee naar Kulna. Shourove is manager van een fair trade handy craft centrum en wilde ons meenemen naar zijn ware house EN shoppen in Kulna voor een Bengaals pakje😃.
Een volle bus met Shourove en zijn gezin, wij en helemaal achterin 3 bodyguards ( 1 voor Nicole alleen al 😉). Weer een prachtige rit van 1,5 uur. Een geluk voor de andere meiden is dat ik altijd onderweg moet plassen, en daardoor komen we bij mooie plekjes uit voor mij, die ze dan regelen. Ik vraag om een boom of struik, maar dat is echt not done hier😂. De meiden zijn me dankbaar 😅.
Bij de warehouse was een fantastisch ontvangst voor ons, mooie vrouwen die klaar stonden met bloemenkransen voor ons! Wauw!
Een drankje en we mochten in de warehouse rondkijken😍. Dat moet je tegen 4 vrouwen zeggen!! Alles is mooi, en met de hand gemaakt. Ik heb een prachtige nieuwe houtmand gekocht, onderzetters, een kussenhoesje, tassen en een make up tasje. Ook de andere meiden hadden allemaal mooie dingen uitgezocht, een snoepwinkel! We werden verwend met een lunch en een optreden van de kindjes.
Toen nog wat foto's met al die lieve vrouwen en we zouden gaan shoppen 💪. Kanta, de vrouw van Shourove heeft ons naar een prachtige winkel gebracht waar we 5 personeelsleden hadden die ons hielpen. We blijven als popsterren behandeld worden hier🤪.
Nicole en ik hebben een mooi tenue gekocht. Na de foto sessie met wat personeel 🙈, gingen we naar Prova. Prova is een vriendin van Nicole die een schooltje runt wat gesponsord wordt door giften uit Italië. We werden daar als koninginnen onthaald! 😱. Prova heeft een schooltje voor 40 leerlingen die ze runt van gesponsord geld. Ik had de oude laptop van Teun meegenomen voor hem, hij was er blij mee. Ook hebben we hier veel gesponsorde spullen achtergelaten. De tandenborstels van de kindertandartsen praktijk Snoet! (Thalita) en van Reinders uit Oisterwijk (Marjolein), stiften, kleurpotloden, potloden, stickers en prittstiften. Een zeer goed adres hiervoor. Ze hadden ons 2 uur eerder verwacht, dus AL die kinderen stonden al uren te wachten 😳. We wisten het niet 🫣.
Ze zongen, stonden in een toog, gooide bloemblaadjes, de koningin is er niks bij!
We werden met vieren op een stoel gezet, kregen feesthoedjes, een speech en heel veel eten! Ook een echte kokosnoot waar we uit moesten drinken.
Iets wat Kirsten heel graag wilde, dus die kan voldaan naar huis. Bijzonder hoe fijn het met zijn vieren gaat, 24 uur per dag samen en geen enkele irritatie of wat dan ook.
Nicole hangt met de gezinsfoto van jaren geleden daar nog aan de muur! Prova, haar zieke man waren erg dankbaar voor onze komst.
Hoe bijzonder is hun werk en initiatief!
We hebben de heren en in het bijzonder de 2 leraren van halverwege de 20 jaar, nog voorzien van geurtjes van Drogisterij van de Doelen uit Vlijmen (Femke), die we velen mee hadden gekregen. Sinterklaas is er niks bij vandaag!
Om 10.00 uur waren we vertrokken en in de avond om 20.00 uur weer terug!
Het eten in de avond hebben we maar overgeslagen🥴, we zitten vol!
Nicole heeft nog douchend de was gedaan en we zijn kapot van de indrukken! Vroeg naar bed 😴...
Wat een bijzondere dag en wat een bijzondere mensen, ongelofelijk 💖.
Ps. Vergeet Sandy het mooiste kado te vertellen we kregen allen een hoedje!
Groet Nicole (meer foto's op de Facebook pagina van Indebresvoorbangladesh)
dinsdag 24 oktober 2023
Indrukwekkend en confronterend Dag 5 -deel 1- (15 okt)
Sandy: "De meest indrukwekkende en confronterende dag tot nu toe ..."
Na een te korte nacht op een te hard bed (de plank), worden de emoties ook wat rauwer!
Vandaag zouden Inge en Kirsten met Kanta, de fysio hier en vrouw van Shourove, meelopen op het kindercentrum.
Kanta haar salaris wordt betaald vanuit indebres, want zonder fysio geen goede hulp voor de kinderen.
De meeste kindjes zijn jonger dan 5 jaar het ene kindje meer gehandicapt dan de ander.
Bij binnenkomst de bedank-speech van Shourove werd het me al teveel. Wat confronterend was dit. Al deze kindjes hebben geen toekomst zonder Indebres. Geen therapie.
De moeders betalen 50 takka, ongeveer 0,60 ct per maand voor therapie voor hun kind en komen van heinde en verre! Soms uren rijden, of regelen ergens een slaapplek. Maar ze kunnen het meestal niet betalen en krijgen dan toch hulp van Kanta en haar team.
Ook werden de zonnepanelen die bij het vorige bezoek van Nicole met Geert geregeld zijn (5 jaar geleden), vanuit sponsorgeld wat Geert op had gehaald, officieel geopend.
Nicole mocht het lintje doorknippen. Bij stroomuitval (Nicole: meerdere keren per dag gebeurd dit, want gas inkopen -om stroom te maken- vanuit Amerika is onbetaalbaar geworden nu Europese landen dit kopen.... Dus districten hebben om en om even geen stroom) hier draait alles dus door! Niet alleen licht ook de ventilator! Hoe waardevol. Ze zijn er onwijs blij en dankbaar voor😊.
Dankzij Nicole en haar stichting is de therapie ruimte gevuld met materiaal, dankzij ons vandaag met weer nieuwe therapie ballen, die door de fysiotherapiepraktijk LIJV in Boxtel (Karin Brekelmans), zijn gesponsoord. En oooh wat komen die hier goed terecht🙏.
Na de eerste huilbui mezelf bij elkaar geraapt en in een therapie lokaal gaan zitten tussen alle kindjes met ouders.
Er waren 2 groepen gemaakt, er waren nu 2 therapeuten die wel 30 kindjes behandelen, en de rest wacht, met jengelende kinderen.
We, Nicole en ik, besloten het spelmateriaal wat er stond uit de kast te pakken en hebben zo wel 3 uur op de grond met kindjes zitten spelen.
Het spelmateriaal is meer dan 10 jaar oud en toen gesponsoord uit Indebres, nu gaan we dat vernieuwen en met meer variatie met het nu opgehaalde geld💪!
Dat gaan we dan fair trade laten maken bij het volgende project, op Rishilpi, door timmermannen met een beperking, waar we woensdag naar toe gaan... woensdag!
We speelden wel therapeutisch, dus blokken bouwen met je spastische arm, of blokken omgooien en coördinatie trainen....etc er huilden geen kindjes meer en er waren zelfs kindjes die soms in schaterlachen uitbarsten als ze een blok omgooien.
Ouders die hun kind aan je geven en zeggen dat hij niet kan lopen 😬, helaas kan ik niet toveren...
Maar Nicole tovert wel en daar ben ik onwijs trots op.
We adviseerden de moeders om ook thuis met de kinderen te spelen met bv blokken. We vragen ons af of dat gebeurd, de kinderen genoten! Er werd steeds gewisseld, zodat iedereen een keer met die grote witte vrouw ( ik dus 🤪) kon spelen en menig fotos zijn gemaakt.
Zooo indrukwekkend en ik moet er niet over na denken anders barst ik steeds in tranen uit.
Na de lunch heb ik met een gehandicapte jongen, een zoon van een therapeut de sta-tafels in elkaar gezet, die we op het vorige project besteld en gekocht hadden voor hier en Rishilpi. Ook heeft hij met zijn goeie voet alle fysio ballen opgepompt!
Hij voelde zich helemaal vereerd en groeide met de minuut 💪.
Wat doen we toch iets goeds vandaag 💖.
Ik snap nu beter waarom ze ons zo vereren, het voelt voor ons ongemakkelijk, maar het is voor hen zo belangrijk dat dit er is, en dat we de moeite nemen om te komen en interesse tonen.
En dat helpt en geeft hen kracht🙌.
Na de fysio dag hebben Kirsten en Inge nog hun presentatie gegeven aan het personeel over de sensorische informatie verwerking. Dat doen ze kei goed!
Ik heb mezelf toen even teruggetrokken en van de prachtige zonsondergang genoten vanaf ons dak met een kopje koffie... Even wat rust in mijn hoofd krijgen en dit verslag schrijven, dat helpt! Pffff
Abonneren op:
Posts (Atom)