Dag 9: Survival in Sunderbarns

Vandaag is Enzo vanuit Risilpi met een aantal Italianen naar Vader Luigi gekomen om ons op te pikken. We gaan naar de Sunderbarns om daar een boottochtje te maken. Op een platte boot, een duidelijk familielid van de platte kar, zijn we het mangrove bos ingevaren. Een tocht van ongeveer 2 uur in de brandende zon. Helaas geen tijgers gezien, wel vogels. Wel even kunnen relaxen op de boot. Daarna lunch bij Vader Luigi en terug naar Risilpi.
 

Groet Geert

Dag 8: Beeldverslag

Dag 8: Sunderbarns

Vandaag dus richting de Sunderbarns gereden om Vader Luigi te bezoeken. Een vroeg ontbijt en om 10 uur met de taxi weg. Onderweg zijn we 2 keer gestopt om inkopen te doen. Groenten, drinken, eieren enz. Je kan moeilijk met lege handen aankomen bij Vader Luigi. Iedere keer dat we uitstapten liep het hele dorp uit. Ik probeerde me afzijdig te houden zodat alle aandacht naar Nicole, Els en Matthies uitging. Had ik mooi de kans om de verbaasde en geïnteresseerde Bengalen op de foto te zetten. Af en toe wel een Bengaal mijn foto
laten zien als bedankje. Handig zo’n digitale camera. In 1 dorpje zelfs de groep kwijt geraakt, maar dat is natuurlijk niet zo’n probleem als wij de enige blanken zijn hier. Iedereen wees me heel aardig de weg.

Dag 5 t/m 7: Beeldverslag Rishilpi

Dag 5 t/m 7: Rishilpi

Vanmorgen ons eerlijk gezegd wel een beetje verslapen. Oké, dan zijn we wel elke dag de laatste aan het ontbijt maar vandaag zaten we er echt pas om 10.00 uur.....

Lekker uitgeslapen na een avondje Catannen in ons Guesthouse. We kenden het spel nog niet maar door de juiste uitleg van Matthies zit het er nu goed in én kan Matthies niet wachten tot hij vanavond één van ons kan verslaan! Tja, we moeten ons toch zien te vermaken`s avonds, want een avondje flink op stap zit er hier niet in!! Maar na onze drukke dagdelen overdag, vind geen van ons dat een groot probleem..oké, één koel pilsje zou toch wel eens lekker zijn in deze warmte!

Nicole inspecteerd de gekochte materialen.
Matthies, Geert en Els bekijken de verschillende "handycrafts" op het terrein van Rishilpi.
Gefilmd door Matthies Mulder
Gemonteerd door Andrew Thijssen

kinderen van Rishilpi 2007

Kadootjes uitdelen en spelen met de kinderen die wonen in het hospitaaltje van Rishilpi

Dhaka en Jessore

Hoi allemaal,

Zoals Geert telkens zegt drie dol dwaze dagen tot nu toe!
Dag 1: vroeg aankomen in Dhaka hebben zijn we bepakt met onze rugzakken in een bangla-taxi gestapt en dat was de start van veel dolle acties. De rij stijl is "bluf-style" door positie in te nemen en door op het laatste moment te gaan toeteren en dan het stuur om te gooien. De Dutch Club heeft voor ons een ander luxer hotel geregeld dicht bij. Hier zijn we eerst wat gaan slapen voordat we (op Gulsham Circle 2) zijn gaan winkelen en lekker eten bij Spagetti Jazz

Dag 3: Dhaka

Bangladesh: nog nooit zo iets gezien en meegemaakt...

Veel rikshaws, drukte, mensen, warmte, kleuren én al wat kunnen kopen voor op Rishilpi! (Boeken, muziekinstrumenten en al één schommel!)

Els

Dag 2: beeldverslag van Dhaka

Dag 1: een dag van reizen

Mijn eerste malaria pil ingenomen, dat markeerde de vertrekdag (18-11) naar Bangladesh. Eerst maar eens flink gaan reizen. De bus gepakt naar Schiphol, KLM naar Frankfurt. Daar even iets gegeten en natuurlijk net wat te laat ingecheckt voor de vlucht naar Doha, Qatar. Dat betekende niet naast elkaar zitten. Maar na wat onderhandelingen met medepassagiers toch nog in 1 rijtje kunnen zitten.

Vertrek van de ambassadeurs naar Bangladesh

Ja, ja, de reis is begonnen.
Gisteren hebben we nog even een bezoekje gebracht  aan Haarlem om ze daar een goede reis te wensen en  om nog even te helpen met alle speeltjes en  hebbedingetjes in te pakken. Vanmorgen is het vliegtuig dan daadwerkelijk vertrokken richting Frankfurt en Doha waarlangs de reis haar vlucht zal nemen met als eindbestemming Dhaka. Op internet heb ik proberen te volgen of de geplande vluchten op tijd vertrokken zijn. Volgens mijn informatie liggen ze op schema en zullen ze morgenvroeg om 7.20u onze tijd daar aankomen. Vanaf dan zullen ze ons proberen te mailen zodat wij ook mee kunnen genieten van deze reis. En dat willen we maar al te graag!

Monique van Brunschot, thuisblijver

Mail Els

Hallo vrienden en familie van Els,

We gaan vertrekken!!!
We hebben allemaal onze tassen vol zitten met spullen voor de kindjes van Rishilpi.
Ik heb nog vanalles uit mijn tas gehaald, omdat er toch te veel kleren in zaten.
Best wennen zo'n eerste rugzak vakantie...(gelukkig mocht ik die van jou lenen Jessica, geleerd van een vorige vakantie samen!)
Maar waarom ik deze mail verstuur (en een berichtje plaats op deze site) is omdat ik trost ben te melden dat ik €929,- bij elkaar verzameld heb: DANK ZIJ JULLIE!!!
We gaan in Bangladesh spullen van dit geld kopen, maar Nicole heeft al gezegd dat
dit een erg groot bedrag is wat misschien niet geheel direct besteed kan worden.
Maar ik laat altijd weten waarvoor het ingezet gaat worden.

We hebben nu het idee om in Dhaka een rollator, muziekinstrumenten, schommels, Bengaalse kinderboeken en prentenboeken etc. te gaan kopen.

Groet Els en van de rest

visums 2007 deel 2

JIPPIE!!! Alle 4 de visums voor Bangladesh zijn binnen!
We kunnen aanstaande zondag vertrekken.
De heen en terugreis met 2x tussentijds landen zal waarschijnlijk het vermoeiendste zijn?

Vooraf aan de reis

Els, stuurde de afgelopen dagen deze mail naar familie, vrienden, bekende en harmonie Kunst Adelt:

Ik ga naar Bangladesh!
18 November a.s. vertrek ik voor twee weken naar Bangladesh.

Vriendin Nicole heeft een eigen stichting: “in de bres voor Bangladesh”. Zij steunt in Bangladesh het project Rishilpi. Nicole gaat om de twee jaar kijken hoe alles verloopt. Zo weet zij zeker dat het geld ook daadwerkelijk goed besteed wordt. Vaak heeft zij hierover emailcontact met medewerkers van het kinderrevalidatiecentrum.
Het project Rishilpi is door twee Italianen opgezet. Ze waren van mening dat ze de armoede in Satkhira (een provincie in Bangladesh) aan konden pakken door werkverschaffing en scholing.
Vanuit Rishilpi maken ze producten van hout, riet en leer die aan bijvoorbeeld de Nederlandse wereldwinkels worden verkocht. Maar ook maken ze toiletten en instaleren pompen. Daarnaast zijn er maatschappelijk werkers die de dorpen rond gaan om voorlichting te geven.
Op het terrein van Rishilpi staat een crèche, kleuterschool en een basisschool. Vele kinderen komen hier voor onderwijs. De meesten worden gesponsord vanuit het buitenland. Ook is hier een klein revalidatie centrum, waar kinderen met beperkingen een kans krijgen om verder te gaan met hun leven.
Het project richt zich op de laagste kaste, de aller- armste van de omgeving.

Nu ga ik samen met Nicole (die destijds op dit project gewerkt heeft als ergotherapeut) Matthies en Geert naar Bangladesh. Dan ga ik met eigen ogen zien hoe het er daar in het land aan toe gaat. Nicole gaat vanuit haar stichting in de bres voor Bangladesh kijken wat zij kan betekenen voor Rishilpi. In vooraf gaande jaren hebben al verschillende kinderen een eigen individueel aangepaste rolstoel gekregen, zodat ze niet de gehele dag op de grond hoeven te liggen. Er zijn ook sta-tafels (een rechtop staande tafel, waar tegen kinderen leren staan), looprekjes, therapie- en speelmateriaal gerealiseerd. Bijna alles wordt op het project zelf gemaakt, zodat ook zij een graantje mee kunnen pikken.

Zelf wil ik daar ook graag iets gaan betekenen. Ze kunnen daar nog van alles gebruiken maar aangezien wij met de rugzak op reis gaan, zullen we niet al te veel vanuit Nederland mee kunnen nemen. (Buiten dat: we mogen onze rugzak maar voor de helft vullen met eigen spullen…de rest van de ruimte heeft Nicole al gereserveerd..!) Daarom wil ik daar ter plekke ook met eigen ogen gaan zien wat ik voor hen zou kunnen aanschaffen.
Mochten jullie bij het lezen van dit verhaal denken, ik zou ook wel willen sponseren. Dan graag géén geld aan mij geven of aan mij overmaken, maar overmaken op de rekening van Stichting “in de bres voor Bangladesh”. 11 81 11 841 t.a.v. Els.
Nicole zal mij voor vertrek dan vertellen hoeveel geld ik kan besteden daar aan het project.

Wat ik doe van dit geld laat ik jullie dan natuurlijk nog weten. Ons reisverslag is te lezen op: www.indebresvoorbangladesh.nl

Groet, Els

visums 2007

Geert heeft een dag vrij genomen. Hij is vanuit Maastricht naar Haarlem gereden om vandaag met mij naar Den Haag te gaan. Daar is de Bengaals Ambassade om onze visums te regelen. Een aardige Bengaalse jongen hielp ons om de aanvraag nog wat gemakkelijker te laten verlopen.
Over 3 dagen kunnen we de visums ophalen.