vrijdag 31 december 2010

Terugblik reis 2010 door Joyce van Brunschot

Wat een reis, wat een reis. In één woord GEWELDIG. 
Dank je wel zus, dat ik dit mee heb mogen maken! Ik ben trots op je!

Tja, waar moet ik beginnen?! Te veel indrukken om meteen op papier te zetten, maar ik ga het wel proberen. 

Goed voorbereid gingen Els, Nicole en ik op reis naar Bangladesh. De backpacks vol met cadeautjes voor alle kinderen en een rolstoel voor Shourove, onze Bengaalse vriend.
Onze missie van de reis was het bezoeken van 2 projecten genaamd Rishilpi en Banchte Shekha. 

Banchte Shekha is een project waar ze zich inzetten voor kwaliteitsverbetering van leven voor voornamelijk gehandicapte kinderen en arme vrouwen. Ze zorgen ervoor dat kinderen naar school kunnen. Ouders die hun kinderen naar school laten gaan, krijgen een koe of geit en elke week een zak rijst, zodat de kinderen niet hoeven te gaan werken. Ze ondersteunen kleine dorpjes door betere huisvestiging te realiseren en een school te bouwen. Wij hebben zo’n vissersdorpje bezocht en je ziet de armoede van deze mensen. Er is geen speelgoed voor kinderen te vinden op 1 lappen popje na op de schouders van een meisje. Ondanks de armoede ogen de mensen toch gelukkig en trots op hun dorp. We waren er erg welkom. 

Terugblik reis 2010 door Els Tamminga

Terwijl ik dit schrijf is het vier dagen geleden dat we terug zijn gekomen van onze reis. Het is tweede kerstdag. Buiten ligt er volop sneeuw en loopt er bijna niemand op straat. Een wereld van verschil met het leven in Bangladesh.

zondag 19 december 2010

DAG 14 en 15: Dhaka

Na nog een lange laatste dag op Rishilpi gister, was snel het afscheid aangebroken. Els en Joyce gingen deze dag nog op pad voor de laatste boodschappen in Sathkira. En ook de shop op Rishilpi hebben we leeggekocht! Ieder z`n eigen checklist zodat we zeker niets zouden vergeten. Ook voor Nicole, zij bezocht voor de laatste keer het hospitaal, hun therapeuten en de kindjes. Na de lunch nog even met z`n drieeen over het project, het was moelijk weg komen...Overal werden we hartelijk bedankt voor onze komst en ze zien ons graag volgend jaar terug! :-) Een groot commite zwaaide ons bij de poort uit. Samen met Sarah, die ook naar Dhaka vloog, beleefde we een van ons engste taxiritten naar het vliegveld van Jessore. Nog net op tijd voor het inchecken en daar gingen we.

DAG 13: Rishilpi

When they are happy, we are happy...

Today we had a great day. A lovely day. But a difficult day. We are already thinking in English and Bangali so we want to make you part of it. Net “thuis” van een indrukwekkende, vermoeide maar dankbare dag.

In Kuhlna gingen we vandaag bij Suditra op bezoek. Een meisje dat in een weeshuis woont omdat haar moeder niet voor haar wil zorgen. Suditra is gehandicapt en in het tweede huwelijk van haar moeder was haar gehandicapte dochter niet gewenst. Suditra belandde op straat, kwam hierna op Rishilpi terecht en later in Kuhlna in het weeshuis waar ze onder de zorg van de nonnen terecht is gekomen. Als wij jullie vertellen dat ze drie jaar geleden voor het laatst buiten de poort van dit weeshuis is geweest, dan weten jullie ook wel genoeg.

zaterdag 18 december 2010

DAG 12: Rishilpi

Vandaag helemaal in de veronderstelling dat we naar Kulna zouden gaan. We stonden om 9.00 uur gereed voor vertrek toen Nicole nog even een sms van Shourove voorlas, dat hij ons zondag zou komen ophalen voor Kulna. ?????? Wat bleek, nicole had zich vergist in de dag! Ach, in Bangladesh lopen zaken wel vaker anders dan gepland, dus het programma weer omgegooid.

vrijdag 17 december 2010

DAG 11: Rishilpi

Vandaag hebben we ons als echte toeristen gedragen. Vrijdag is hier een vrije dag: dus ook voor ons! Met een heel gezelschap zijn we er op uit getrokken. Op weg naar Mongla waar je per boot het mongrovenbos in kon varen. De dag ervoor hadden we Prova, een vriendin van Nicole, die woont op het project mee gevraagd voor een dagje uit.

DAG 10 vervolg: Rishilpi

Hallo aan alle "In de bres" aanhangers!

Elke keer weer vol spanning maken wij het gastenboek open en lezen met plezier jullie reacties. Het doet ons goed dat onze reis zo gevolgd wordt!

We zullen jullie dan ook niet langer in spanning houden en de afloop vertellen van de spannende clifhanger van gister. Je zul het al op de foto: het was gelukkig goed afgelopen! Slechts onder de modder ben ik goed op de kade terecht gekomen. Met vier vrouw sterk opde kade getrokken, onder de modder. Weet nu hoe het voelt om over de rand te bungelen! Sandaal uit de modder gevist en op de naar "wasplaats". Hier werd ik prima door de dorpelingen geholpen en in mum van tijd waren sandalen, broek, handen en voeten weer schoon. Je hebt helemaal geen wasmachine nodig! Enne...gehele zachte huid krijg je ook nog eens van zo`n masker!

welkom Luigi 2010


Deze film is gemaakt door Andrew Tijssen

donderdag 16 december 2010

DAG 10: Rishilpi

Father Luigi nam ons mee op een boottrip door de Sunderbarns. Het was best mistig, dus helaas, niet het prachtige uitzicht wat we gehoopt hadden. 4 meiden gingen mee. We gingen een eiland bezoeken waar een tribalstam woont. De grote boot kon daar niet gemakkelijk aanmeren. Er was wel een smalle stenen steile helling waarover we konden lopen om op de dijk de komen. Nadat de 4 meiden uitgestapt waren, nam ook Nicole een grote stap (best eng, want daaronder was het water en heel veel klei) en liep naar boven. Bij Els ging het echter minder soepeltjes. Haar eerste stap ging goed, de tweede was in de klei. Ze gleed uit, viel...

Optreden Rishilpi tijdens liberationday


Rishilpi oefend weken met alle leerlingen om het meest spetterende optreden neer te zetten van alle scholen in Satkhira. Tijdens "liberation day" vieren de Begalen dat ze in 1971 de oorlog met Pakistan hebben gewonnen en daarmee hun vrijheid weer terug hebben gekregen. De kinderen van de school vinden het geweldig om te doen.
Het filmpje is van Sarah Hintzen

woensdag 15 december 2010

DAG 9: Rishilpi

Gisterenochtend hebben we een keer uit geslapen. Na een heerlijk ontbijt zijn we onze kadootjes gaan uitdelen aan de kinderen op Rishilpi. De beesies vonden ze geweldig. Kinderen liepen lachend weg, verstopte hun beesie achter hun rug en probeerde zo nog een beesie te krijgen. Tja, probeer ze dan maar eens uit elkaar te houden, wie wel heeft gehad en wie niet. Zelfs ouders probeerden er ook een te scoren. Prova kreeg enkele tekensjablonen en haar klaslokaal werd versierd met bungels(van de super de boer). De mobielen van ons Monique werden naar een ander klasje overgebracht.

dinsdag 14 december 2010

DAG 8: Rishilpi

Vaak loopt een dag anders dan gedacht. Gelukkig wennen Joyce en ik hier ook aan. Vanochtend dachten we nog dat we om vier uur in de middag naar father Luigi zouden vertrekken. Echter hoorden we om half drie dat het niet vandaag was, maar morgen. Helemaal goed, een dagje langer hier en dadelijk een dagje korter voordat we vertrekken.

maandag 13 december 2010

DAG 7: Rishilpi

Gisterenavond na een welkomsdrankje in het huis van Enzo (onze meegebrachte schrobbelaer), dit laatste klinkt erg leuk uit de mond van een italiaanse bengaal, provisorisch onze klamboe wederom opgehangen. Els is de muggen ondertussen een beetje beu (gelukkig geen malaria hier zegt Enzo). Liggen we heerlijk een boekje te lezen, paniek onder de klamboe van Els. "Oh my god, he is under my klamboe!" zei Els, over de enige mug in de kamer.

zondag 12 december 2010

DAG 6: Rishilpi

Vandaag op het project van Shourove de fysiotherapie ruimte bekeken. Ze hebben ook een klein klasje met een lerares. Later vertellen we hier meer over. De basis was daar, maar alles was erg armoedig. We willen daarom dit project vanuit In de bres ook graag helpen. Na de lunch zijn we vertrokken met de taxi naar Satkhira op de hoop van een niet al te groot welkom op Rishilpi.

zaterdag 11 december 2010

DAG 5: Jessore

Vanochtend na het ontbijt zouden we vertrekken naar een vissersdorpje, waar hele arme mensen wonen. Die hebben geen inkomsten als er geen vis wordt gevangen. Shourove heeft met Italiaanse vrienden geregeld dat elk kind dat naar school gaat niet alleen de schoolkosten en spullen gesponsord krijgt. Maar ook een zak rijst per week en elke familie krijgt een koe of een geit. Met andere woorden de schoolgaande kinderen zorgen voor het vaste inkomen, ook in de maanden dat er geen vis is.

vrijdag 10 december 2010

DAG 4: Jessore

Vandaag om 8 uur de wekker want we hadden beloofd om 9 uur aan het ontbijt te zitten. Een vrouwelijke collega van Shourove, Kakoli, vergezeld ons vandaag om een en ander van de omgeving te laten zien. Vandaag en morgen is het weekend hier, dus het project gesloten.

donderdag 9 december 2010

DAG 3: Dhaka / Jessore

Weer even een berichtje van ons! We begrepen dat Shourove op de site al een berichtje had achter gelaten, dat wij goed in Jessore waren aangekomen. Het gaat hier dan ook allemaal erg goed. We genieten van de reis, de vele indrukken en de Bengalen.

woensdag 8 december 2010

dinsdag 7 december 2010

DAG 1: Dusseldorf/ Abu Dhabi/ Dhaka

Erik, de broer van Els heeft ons dinsdagmiddag naar Dusseldorf gebracht en daar is de reis begonnen.
Vanochtend vroeg 6.00 uur nederlandse tijd aangekomen in de Dutchclub. De reis is verder prima verlopen, en we zijn veilig door alle controles goed aangekomen. Nicole heeft al meteen een aantal oude bekenden gezien en haar bengaals rolt er zo weer uit. Eerste indruk van mij in Dhaka....wat een drukte, chaos in het verkeer. 4 baansweg, waar ze met 6 rijen dik rijden. De warmte en bengaalse geuren komen op je af. Niet allemaal even fris! Er zijn ook erg veel bedelaars langs de kant van de weg.
Even een paar uurtjes geslapen en Dhaka ingetrokken in mijn eerste rickshawritje. Die arme man moet goed z'n best doen om 2 hollandse dames in z'n fiets te vervoeren. (jammer 3 past nu effe net niet, mischien na 2 weken rijst eten)
Op de markt aan het einde van de dag al gelijk een stroomstoring meegemaakt. Ineens sta je daar in het pikkedonker. Gelukkig had ik Els meteen vast, want ik voel me nog wel wat onwennig. Els en Nicole traden kordaat op. Dan morgen maar weer kijken naar een bengaalse outfit, om minder op te vallen, want bekijks hebben we genoeg! We gaan zo een hapje eten en dan op tijd naar bed, want we hebben een nachtje gemist. We hopen snel weer van ons te laten horen. groetjes Joyce en van Els en Nicole natuurlijk!

Van Dusseldorf via Abu Dhabi naar Dhaka

Vandaag komt de broer van Els ons ophalen om naar Dusseldorf te gaan. Hopelijk is Erik zijn auto groot genoeg voor onze uitpuilende tassen en de rolstoel... Nicole

zondag 5 december 2010

Helvoirt, Vught // 5 december 2010

Lieve vrienden, collega`s en familie,

We gaan vertrekken!
Rugzakken worden gemeten en vergeleken. In welke tas gaan de meesten spullen en is toch het meest comfortabel tijdens onze reis. Reispapieren worden nogmaals gecheckt en onderling taken en inkopen verdeeld.
In onze tassen gaan spullen voor de kinderen van Rishilpi en cadeautjes voor vrienden in Bangladesh. Naast de tassen gaat er deze reis ook een rolstoel mee, die Nicole in Nederland heeft geregeld en al een bestemming voor iemand (Shourove) in Bangladesh heeft. Dus…de voorbereidingen lopen op rolletjes!
:-)

Maar waarom we eigenlijk dit berichtje plaatsen op de nieuwspagina, is omdat we 
trots kunnen melden dat we €1800,- bij elkaar verzameld heb: dank zij jullie!
 
Voor dit enorme bedrag zullen we heel veel goeds kunnen doen op de projecten die we gaan bezoeken. Ook in de hoofdstad Dhaka zullen we al het een en ander gaan inkopen om direct te kunnen overhandigen.
We houden jullie op de hoogte tijdens de reis op deze website. Bij terugkomst horen en lezen jullie zeker van ons wat we allemaal hebben kunnen doen met het ingezamelde bedrag!

Groeten  Joyce en Els

vrijdag 3 december 2010

Rotterdam 3 dec 2010

Paul Dijkhuizen en Henry sponsoren via "van Breugel Group" Rotterdam een rolstoel voor Shourove.
Met veel zorg werd er een rolstoel type Rea 705 speciaal op zijn maat gemaakt.
Het werd zelfs voorzien van masieve banden en speciaal lucht zitkussen type Roho.