Ik ga naar Bangladesh!
18 November a.s. vertrek ik voor twee weken naar Bangladesh.
Vriendin Nicole heeft een eigen stichting: “in de bres voor Bangladesh”. Zij steunt in Bangladesh het project Rishilpi. Nicole gaat om de twee jaar kijken hoe alles verloopt. Zo weet zij zeker dat het geld ook daadwerkelijk goed besteed wordt. Vaak heeft zij hierover emailcontact met medewerkers van het kinderrevalidatiecentrum.
Het project Rishilpi is door twee Italianen opgezet. Ze waren van mening dat ze de armoede in Satkhira (een provincie in Bangladesh) aan konden pakken door werkverschaffing en scholing.
Vanuit Rishilpi maken ze producten van hout, riet en leer die aan bijvoorbeeld de Nederlandse wereldwinkels worden verkocht. Maar ook maken ze toiletten en instaleren pompen. Daarnaast zijn er maatschappelijk werkers die de dorpen rond gaan om voorlichting te geven.
Op het terrein van Rishilpi staat een crèche, kleuterschool en een basisschool. Vele kinderen komen hier voor onderwijs. De meesten worden gesponsord vanuit het buitenland. Ook is hier een klein revalidatie centrum, waar kinderen met beperkingen een kans krijgen om verder te gaan met hun leven.
Het project richt zich op de laagste kaste, de aller- armste van de omgeving.
Nu ga ik samen met Nicole (die destijds op dit project gewerkt heeft als ergotherapeut) Matthies en Geert naar Bangladesh. Dan ga ik met eigen ogen zien hoe het er daar in het land aan toe gaat. Nicole gaat vanuit haar stichting in de bres voor Bangladesh kijken wat zij kan betekenen voor Rishilpi. In vooraf gaande jaren hebben al verschillende kinderen een eigen individueel aangepaste rolstoel gekregen, zodat ze niet de gehele dag op de grond hoeven te liggen. Er zijn ook sta-tafels (een rechtop staande tafel, waar tegen kinderen leren staan), looprekjes, therapie- en speelmateriaal gerealiseerd. Bijna alles wordt op het project zelf gemaakt, zodat ook zij een graantje mee kunnen pikken.
Zelf wil ik daar ook graag iets gaan betekenen. Ze kunnen daar nog van alles gebruiken maar aangezien wij met de rugzak op reis gaan, zullen we niet al te veel vanuit Nederland mee kunnen nemen. (Buiten dat: we mogen onze rugzak maar voor de helft vullen met eigen spullen…de rest van de ruimte heeft Nicole al gereserveerd..!) Daarom wil ik daar ter plekke ook met eigen ogen gaan zien wat ik voor hen zou kunnen aanschaffen.
Mochten jullie bij het lezen van dit verhaal denken, ik zou ook wel willen sponseren. Dan graag géén geld aan mij geven of aan mij overmaken, maar overmaken op de rekening van Stichting “in de bres voor Bangladesh”. 11 81 11 841 t.a.v. Els.
Nicole zal mij voor vertrek dan vertellen hoeveel geld ik kan besteden daar aan het project.
Wat ik doe van dit geld laat ik jullie dan natuurlijk nog weten. Ons reisverslag is te lezen op: www.indebresvoorbangladesh.nl
Groet, Els
Geen opmerkingen:
Een reactie posten