Al vroeg in de morgen opgestaan om te ontbijten. Laura had een lunch gemaakt om mee te nemen. Enzo reed in de airco-auto ons naar het natuurgebied de Sunderbarns. De reis ernaartoe was met enige strubbeling, halverwegen reden we de koppeling van de auto kapot. Gelukkig waren we net in een dorpje met een monteur. De plaatselijke Wim Verhoeven heeft toen onze auto gemaakt. Dit duurde ongeveer 2 uur. Deze tijd heeft Enzo buiten de auto gestaan om iedereen weg te sturen en om te zorgen dat de auto gemaakt werd. Jan bleef in de auto zitten om deze te bewaken (volgens mij vond ie het ook te eng om rond te gaan lopen)
De rest liep namelijk met wel 40 of meer Bengalen om zich heen door het dorpje. We zagen een schoolklasje in een fietskar zitten. Nadat we het dorp helemaal doorgelopen hebben met de hele meute achter ons aan, zijn we in de plaatselijke kroeg iets gaan drinken. De kroeg bestond uit een klein donker hokje, met bij de achterdeur een steiger van 80 bij 80cm van stokken waarop de vaatwasser stond (twee platte schalen met heel vies water). Wij zaten aan een tafeltje op een bankje cola te drinken met heel veel ogen op ons gericht.
Nadat de auto gemaakt was zijn we verder gereden naar pater Luigi, hij woont in de Sunderbarns. Je zag tijdens de rit het landschap langzaam veranderen en het verkeer werd rustiger. Daar aangekomen was de koffie klaar. Luigi heeft ons zijn project laten zien. Jan noemt het een schooltje voor "inboorlingen".
Luigi ging niet met ons naar het mangrovegebied. Wij zijn met de auto verder gegaan en hebben we ons ogen uitgekeken. Helaas voor Toos hebben we geen tijger gezien.
Op de terugweg zijn we langs een moskee gegaan. Hier kregen we "the holy spirit" van een Bengaalse imam. De zegening was een hele belevenis. De terugweg was onbeschrijfelijk, het drukke verkeer en het "freestyle-driving" van Enzo maakte het spannend. Maar Enzo is een goede chauffeur en bracht ons veilig thuis.
Thuis aangekomen is iedereen gaan rusten of gaan douchen. Maar Monique en Nicole hadden nog wat fut om met de gehandicapte kinderen te voetballen en op de wip te spelen. Na het eten hebben Toos, Nolly en Monique de mobiles van Monique's klas afgemaakt. Ondertussen was er buiten flink onweer aan de gang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten